خداوند مهربان نعمت های زیادی به ما داده است. اما بهترین و بزرگ ترین نعمت، سلامتی است. از سلامتی می توان به عنوان قلبِ تپنده ی زندگی نام برد. همه ی اعضا وقتی قدرت حرکت دارند که سالم باشند. خداوند پاها را با ما داه است تا به حرکت درآوردن شان، در مسیرهای هموار و ناهموار راه برویم. بدویم و خود را به مقصد برسانیم. پاها را می توان به لنگرِ بدن هم تشبیه کرد. زیرا تعادل ما را هم حفظ می کنند.
دست ها هم یکی دیگر از نعمت های بزرگ خداوند است. با دست است که می توان همه چیز را نگه داشت. اما قدرت دست ها تنها در این نیست که به عنوان ابزاری پیچیده در بدن انسان، کارایی ویژه ای دارد؛ بلکه از دست ها می توان برای ابراز احساسات هم استفاده کرد. نعمت های خداوند در وجود انسان قابل شمارش نیست. هر عضوی از بدن شاهکار خلفت است. این اعضا وقتی با هم پیوند می خورند، انسان را تشکیل می دهند. انسانی که عظمتِ دنیا برای استفاده ی او ساخته شده است. کوه ها و دریاها، دشت های سرسبز، درخت های پرشکوفه و غذاهای لذیذی که ازدامنِ طبیعت به دست می آید، نعمت های دیگری است که خداوند بزرگ در اختیار انسان ها قرار داده است.
در این میان نیز نمی توان نعمت های بزرگی را که در اعماق دریاها و اقیانوس ها وجود دارند نادیده گرفت. بی شک همه ی موجودات ریز و درشتی که در اعماق ِآب ها وجود دارند، نعمت های بزرگی است که خداواند آن ها را برای انسان آفریده است. در کنار این نعمت های بزرگ، بزرگ ترین نعمت های جهان را هم فقط به انسان داده است. آن هم عقل و تفکر است. انسان با قدرت عقل و اندیشه قادر به تغییرات محیط خودمی باشد. این قدرت درهیچ موجود زنده ای وجود ندارد.
بنابراین نتیجه می گیریم همه ی آن چیزهایی که خداوند خلق کرده است، نعمتِ بزرگی است که ما قادر به شمارش آن نمی باشیم. برای فکر کردن به نعمت هایی که خداوند آفریده است باید افکار روشن را در خودمان تقویت کنیم، و برای نعمت هایی که هم اکنون داریم باید شکرگزارش باشیم.
