استان خوزستان (Khuzestan)، در جنوب غربی ایران است.
خوزستان از شمال به استان لرستان، از شرق به استان چهارمحال و بختیاری، از شمال غربی به استان ایلام، از شرق و جنوب شرقی به استان کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب به استان بوشهر و خلیج فارس و از غرب به کشور عراق محدود می شود.
مساحت استان خوزستان ۶۴٫۰۵۷ کیلومترمربّع است.
جمعیّت استان خوزستان بر اساس آمار سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵، برابر ۴٬۷۱۰٬۵۰۶ نفر است.
شهرستان های استان خوزستان عبارتند از: اهواز، آبادان، آغاجاری، امیدیه، اندیکا، اندیمشک، ایذه، باغ‌ملک، باوی، بندر ماهشهر، بهبهان، حمیدیه، خرمشهر، دزفول، دشت آزادگان، رامشیر، رامهرمز، شادگان، شوش، شوشتر، کارون، گتوند، لالی، مسجدسلیمان، هفتکل، هندیجان و هویزه. مرکز استان خوزستان، شهر اهواز است.
سوغات دزفول عبارتند از: مرکبات، گیوه، لنگ، کپو، محصولات خراطی، قلم‌نی، کلوچه خرمایی و ترمه.
سوغات شوشتر عبارتند از: حلوا ارده، حلوا کنجدی، حلوا سیلونی، کلوچه خرمایی، جاجیم، حلوای زردک، سبزی سرخ شده، ترشیجات و سیلو (شیره خرما).
سوغات مسجدسلیمان عبارتند از: کنار و آرد کنار، توله و چوقای بختیاری.
سوغات هندیجان عبارتند از: گلیم، جاجیم، عبا، کپو، ماهی، میگو، خرما، شیره خرما، رنگینک، کلوچه خرمایی، مرکبات، کالا و صنایع دستی حصیری.
از زیبایی های گردشگری استان خوزستان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
چغازنبیل، سازه‌های آبی شوشتر (مجموعه آبشارها، آسیابها، پل‌ها و سدهای باستانی)، قلعه سلاسل (شوشتر)، کاخ آپادانا (شوش)، بند میزان (شوشتر)، پل بند لشکر (شوشتر)، مسجد جامع شوشتر، آرامگاه دانیال نبی (شوش)، قلعه شوش، برج کلاه فرنگی شوشتر (شوشتر)، پل بند شادروان (شوشتر)، آرامگاه یعقوب لیث، معبد بردنشانده (مسجدسلیمان)، صفه سر مسجد (مسجدسلیمان)، پل قدیم (دزفول)، الیماییس، ارجان (بهبهان)، تپهٔ چغا در گتوند، آتشگاه مسجدسلیمان، شیرهای سنگی بختیاری، شهر باستانی ایذه (آیاپیر، آنزان، انشان، مالمیر)، منطقه باستانی کول فرح (ایذه)، منطقه باستانی اشکفت سلمان (ایذه)، کلیسای ارامنه (آبادان)، مسجد رنگونی‌ها (آبادان)، موزه آبادان، سینما تاج آبادان، خانه بچاری (آبادان)، اسکله بحرکان (هندیجان)، رود هندیجان (هندیجان) و دهنو (هندیجان).
