منظور از آفریدگان ساکت خدا تمام موجوداتی هستند که ما صدایی از آن ها نمی‌شنویم. مثل زمین، خاک، گیاهان، سنگ ها و یا حشرات و موجوداتی که صدای آن ها بسیار کم است. من در این انشا درباره گل های زیبا که یکی از آفریده های ساکت خدا هستند می‌نویسم.
تا به حال فکر کرده اید اصلا گل ها برای چه آفریده شده اند و به چه درد می‌خورند؟ احتمالا نه. گل ها زیبا هستند و همین دلیل برای بودنشان کافی است. چه دلیلی بهتر از اینکه موجوداتی باید باشند تا دنیا را زیباتر کنند و حال بیننده را خوب کنند. البته ممکن است بسیاری از آن ها به عنوان گیاهان دارویی هم استفاده شوند اما فقط این نیست. گل ها ساکت و با وقارند. چه در دشت و صحرا باشند، چه در گلفروشی ها و باغچه ها. آن‌ها راه سختی را از دل خاک و سنگ طی کرده اند تا به دنیا بیایند و ما آن‌ها را ببینیم. عمرشان کوتاه است اما همان مدت کوتاهی که هستند شاد و سرزنده اند. عاشق خورشید و آب و پروانه ها هستند و به همه دنیا لبخند می‌زنند. می‌توان زیباترین حرف ها و صداها را در رشد آهسته گل‌ها و باز شدنشان شنید، اما افسوس که بسیاری از انسان‌ها با رفتارشان باعث پژمردگی و نابودی این آفریده های ساکت خدا هستند. با آلوده کردن طبیعت، با بی توجهی به مراقبت از گل ها و با چیدنشان.
ما انسان ها باید مراقب آفریده های ساکت خدا باشیم. موجوداتی که زبانی برای دفاع کردن از خود ندارند اما به اندازه ما ارزشمند هستند و زندگی و دنیا را دوست دارند. حفاظت از طبیعت و موجودات زنده، وظیفه هر انسان با وجدانی است که می‌خواهد جهان، جای بهتری برای زندگی باشد.
