هر کس اخلاق خاص خود را دارد و وقتی با او برخورد می کنیم بیشتر این شخصیت را می بینیم و حتی شاید از نظر ما درست و یا غلط باشد، اما نباید کسی را به دلیل اخلاق و رفتاری که دارد قضاوت کنیم و باعث شویم که نسبت به ما حس بد و منفی داشته باشد.
خنده رو بودن یکی از ویژگی های خاصی است که هر کسی یا دائما از آن استفاده می کند، یا گاهی خنده رو است و یا این که تنها مدت زمان کوتاهی از او می بینیم و حتی طوری که ممکن است کسی هیچ گاه لبخند روی لب نداشته باشد. در واقع باید بدانیم که اخلاق هر انسانی به مسائل بسیاری بستگی دارد. از جمله وضعیت جغرافیایی، خانوادگی، فرهنگی، اجتماعی و…
ما می توانیم خنده را بر هر دردی دوا کنیم و باعث شویم که احساس خوبی در انسان ها ایجاد شود و این اخلاق باعث می شود زندگی مان دگرگون شود. البته خنده رو بودن و صرفا شاد بودن همیشه و در هر شرایطی مناسب نیست، بلکه می تواند باعث شود که ما نظر دیگران زندگی را جدی نگیریم. شاید فکر کنند که در هر شرایطی انسان ها می توانند صرفا با شوخی و طنز مسائل را پیش برده و برخورد مناسبی با همه ویژگی های انسانی نداشته باشند.
از این نظر چنین ویژگی کاملا اشتباه است و باید بیاموزیم که ویژگی های رفتاری انسان ها با هم متفاوت است، اما قطعا جامعه هنجار خواهد داشت و هر کسی باید بر اساس اصول رفتار کند.
ما باید بیاموزیم که هر وضعیتی نیاز به صرفا خنده رو بودن ندارد، مثلا شما سر کلاس در نمی توانید دائما خنده رو باشید، در مجالسی که خنده در آن جایی ندارد نیز باید این ویژگی را در خود حفظ کنیم.
