آن روز تابستان به باغ دایی حسین رفته بودیم.
عصر که هوا خنک تر شده بود و همه خانواده در سایه ای به گفتگو نشسته بودند، من به تماشای درخت ها رفتم و در میان باغ به گشت و گذار پرداختم.
کمی باد می آمد و من صدای به هم خوردن برگ ها را می شنیدم.
سرم را بلند کردم و دیدم بالای درخت ها، برگ ها به هم می‌خورند و تصویر زیبایی مثل موج یک رقص هماهنگ ایجاد شده است.
میوه های سرخ و شاداب بر درخت ها تکان می خوردند و در این شادی شرکت می کردند.
برگ های سبز زیبا مثل دست هایی بودند که داشتند کف می زدند و همراه با موسیقی باد، جشن می گرفتند.
چشم هایم را بستم و همراه با صدای بهم خوردن برگ ها در جشن تابستانی شان شرکت کردم.
