صداقت یکی از صفات بارز انسان های خوب است.
کسی که در رفتار خود صداقت ندارد و دروغ می گوید، اول به خودش آسیب می زند و بعد به جامعه، چون انسان یک موجود اجتماعی است و همه ی رفتار ها و گفتار هایش در کل جامعه تاثیر گذار است.
کسی که دروغ می گوید مجبور است برای این که دروغ اولش آشکار نشود دروغ بزرگ تری بگوید، بعضی اوقات هم این فرد یادش می رود که دروغ گفته و خیلی زود خودش را لو می دهد.
دروغ کلید تمام بدی ها و پلیی هاست، پس تا می توانیم باید از آن دوری کنیم و در اعمال خود صادق باشیم.
یکی از ویژگی های انسان های صادق این است که به آن چیزی که گفته اند حتما عمل می کنند و ما خیلی راحت می توانیم به انسان راست گو و صادق اعتماد کنیم، اما در مقابل انسان دروغ گو و ریا کار باید بسیار محتاط باشیم.
باید توجه کنیم که صداقت نه تنها در گفتار، بلکه در عمل هر انسانی نیز باید وجود داشته باشد، در غیر این صورت صداقتی که تنها در گفتار باشد هیچ فایده ای نخواهد داشت و این عمل ریا کاری به حساب می آید.
همه ی ما دوست داریم که دیگران با صداقت با ما رفتار کنند و دروغ نگویند اما ابتدا باید خودمان نیز با دیگران صادق باشیم و از دروغ گفتن بپرهیزیم و در رفتار و گفتاری که با دیگران داریم صداقت داشته باشیم.
گاهی اوقات دروغ گویی و عدم صداقت ما به دلیل ترس از تنبیه است، مانند زمانی که اشتباهی کرده ایم و از ترس تنبیه شدن دروغ می گوییم، اما اگر اشتباهی هم مرتکب شده باشیم نباید دروغ بگویم زیرا زمانی که پشت سر هم دروغ بگوییم این کار به یک عادت تبدیل می شود و تغییر دادن آن بسیار مشکل خواهد بود.
انسان راستگو همیشه در آرامش است چون دروغی نگفته که از آشکار شدن آن بترسد، این افراد شجاع نیز هستند و از گفتن حقیقت هیچ ترسی ندارد، آن ها از بی عدالتی و دروغ حمایت نمی کنند.
آن ها انسان هایی هستند با قلبی بزرگ و در مقابل صداقت از دیگران نیز توقع صداقت دارند.
هر یک از ما باید به اندازه ی توان خود کمک کنیم تا صداقت که یک ویژگی خوب است را در خود و دیگران تقویت کنیم و در جامعه گسترش دهیم در این صورت است که همه از سلامت روانی بر خوردار خواهیم شد و جامعه سالم تری خواهیم داشت.
